vlnr: Otto de Beus, Wieger Westerdijk, Luuk Knol en Carla Verrips |
Ook wij voelen in die zin dat dat we geen tien jaar meer door kunnen gaan. Maar zolang het wel gaat blijven we zoveel mogelijk van onze boot, het wad, (weinig)wind en het water genieten. We hopen/verwachten het 45e seizoen nog wel te halen (100% leven op een pacemaker doet wonderen bij Luuk).
In het voorjaar waren Luuk en ik samen met Carla Verrips en Otto de Beus bij Wieger Westerdijk langs. Hij had het werfeiland verkocht waar de meeste Westerdijk zeeschouwen gebouwd zijn door zijn vader Klaas en oom Lammert. Eind vorige eeuw was de markt veranderd, hij heeft de bakens verzet naar motorboten verhuur vanaf het werfeiland. Maar nu dan toch eindelijk met vrouw en puberdochter naar de wal verhuisd, en zet zijn befrijf voort naast Hotel Prinsenhof. Klaas, zijn vader, woont daar vlakbij, helaas is dit voorjaar zijn vrouw overleden.
We zien via de Fabebookpagina Zeeschouwen ook fotoreportages van complete restauraties o.a. van Westerdijk zeeschouwen, die schepen gaan na 40-50 jaar een nieuw langer leven tegemoet. De kinderziektes eruit en nieuwe materialen voor goede conservering. Daar worden we blij van. Het zijn en blijven heerlijke schepen, zeker ook voor het Duitse wad en Oostzee tochten. Daar weten we alles van
Workum, dichtbij werf' 'De Hoop", waar onze zwaardenzijn gerestaureerd, winter 2017 |
![]() |
Zo houden we het lang vol |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten